من با آن کلمات ناشناخته ...
به کتاب نوشته ... نا خوانده تو ...
پیشتر دست درازی نمی کنم ...
ساکت می ایستم ...
هر وقت به بند کوتاه من ... با آن کلمات ناشناخته رسیدی ...
مثل همیشه خوب نگاهم کن .
شاید آن زمان ... حواسم ... به تقدیر نوشته تو باشد .
+ نوشته شده در جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 21 توسط علوی مقدم
|