خماری این ساعتها ...

 

 

در خماری این ساعتها ...

 

من  فرسوده ...  نعشه نگاهت ...

 

و تکرار ... تکرار ... رخنه می کند در من .

 

چه اعتیادی ... !

 

می ترسم از فردا ها ...

 

هر لحظه  ویران تر ...  درگیر تر ...

 

اگر روزی بگویند ...؟  ببینم  ... !  بفهمم ...!  رنگ حقیقت را ...

 

با درگیری خون با فرمول وجودت ... !

 

نه کنج آسایشی هست ...

 

نه بستری ...

 

در خماری این ساعتها ...

 

من فرسوده ...

 

تباه می شوم ...

 

گم می شوم ...

 

طرد می شوم ...

 

پناهگاهی   با نام خدا ...   شاید ...!

 

ساعتها را دوباره نعشه کند .

 

 

تقدیم به آزاده ترین  ( آزاده )  دنیا

 

 

سادگی همین جا ...

 

پرسه های من تمام ...

 

 

شب حزن... بی پایان ...

 

 

و دل از آرزو تهی ...

 

 

انتهای دنیا ...

 

 

سادگی همین جاست ...

 

 

و   همین بود... 

 

 

پشت التهاب قدمها ...

 

 

در صفحه رنگارنگ زندگی .

 

 

خدا  و  پیامبری  بی کس ...

 

 

با مشتی از حسرت ها ...

 

 

هوسها ...

 

 

به زمین می گذارم  رسالت ناتمام خویش را ...

 

 

نه اراده ای در پشت این نفسهاست ... ـ

 

 

نه اعتراضی در چشمان ...

 

 

خدا   به پیک مرگ  بگو ...

 

 

اینجا منتظر نشسته ام .

 

 

 

 کرج ـ غروب پنجشنبه ۳۱ ـ ۲ ـ ۸۸

 

 

در سوگ خاموشی همیشگی ستاره ناهید در خیال یک مرد ناآرام