ایران را می گویم ...

 

 

سرزمین مادری خداحافظ ...

 

 

تو را دریده اند ...

 

 

 (گرگها ...).

 

 

فرزندانت دروغ نمی گویند ...

 

 

پیراهن پاره را من بر دست خرداد دیدم ...

 

 

نه مثل یعقوب انتظار ...

 

 

نه امیدی به فردا ...

 

 

برگه ام را مهر عبور بزنید ...

 

 

بی سرزمین تر از همیشه ...

 

 

راهی جایی   غیر از وطن ...

 

 


 

پ.ن : خود آموز زبان سوئدی روی اپن آشپزخانه

 

 

 

طعنه های عاشقانه ...

 

طعنه های عاشقانه در غبار آلود ترین تیر ماه زندگیم ...

 

تقدیم به  سبزی روح  حمید رضا داوری کیش باستانی

 

مردی که هر وقت مهمان من میشود ...

 

یخچال خانه ام خالیست .

 


۱

 

قصه ناگفته مرا   تو  نوشتی ...

 

 

روی خط آبی ورق  انتظار  پیدا بود ...

 


۲

 

من   کنار حصرتی از جنس مرده زمان ...

 

تو   با سکوتی عجیب و طولانی ... ـ

 

ردیف  نارفیق روزهای رفته را خط عبور می کشیم .

 

و عشق ...

 

آنکه نبوده و نیست ...

 

جایش در ثانیه ها خالیست .

 


۳

 

میان این کوچه ساده ...

 

با این ابعاد قابل فهم ...

 

مگر چه تابعی ترسیم شد ...؟

 

که هنوز که هنوز است ...

 

از حل آن عاجزم !!!

 

 ...............................

 

استاد آسمان خوب میدانست ...

 

من از عدد چشمانت صرفه نظر نمی کنم ...

 

از همین روست ...

 

که جواب در بی نهایت تعریف میشود .

 


۴

 

 تیر ماه در غبار میگذرد ...

 

میبرند مرا در سایه های آرامش ...  دوستان ...

 

و پیچ جاده ... رقص منظره پیش چشمان ...

 

من دوباره کودکی میکنم .

 

در به روی یاد تو باز است .

 

تو کنار لطیف ترین ها مینشینی ...

 

پا به پای   آواز   دوستان ...

 

به این ثانیه ها تحمیل میشوی ...

 

وپیچ جاده ... رقص منظره پیش چشمانم ...

 

چه  خیال  عاشقانه ای  دارم . 

 

 


۵

 

تو ...

 

آسمان و شراب و سیگار را ...

 

یک جا به تنهایی نشسته ای ...

 

.....

 

شاپرکها روی لطیف ترین ها مینشینند...

 

.....

 

و هنوز نمیداند شاپرک قصه ...

 

که از عطر لطیف  گل  وجودت خالیست .

 

 


۶

 

تارهایی تنیده ام ...

 

و چه زشت مانده ام  میانشان .

 

منتظر صدای   پروازی گم کرده راه ...

 

این باورم نبود ...  اما ...

 

چه کنم ؟

 

به خود آمدم  دیدم ...

 

کنج تاریکی ...

 

مرا خانه داده اند .

 

 


۷

 

 وصیت را تو کردی ...

 

جام مرگ را من نوشیدم ...

 

و این یعنی : هیچ کداممان حواسمان جمع نبود ...

 

که اگر اینگونه بود ... ـ

 

هیچ وقت جدایی معنی نداشت .

 

بماند ...

 

با این همه ( گیجی ) ... ـ

 

چه عاشقانه هایی با هم داشتیم .

 

 


۸ 

 

اینجا چراغی روشن است ...
 
 
اما رو به زوال ...
 
 
کاش معنی نور را میفهمیدی ...
 
 
نه ...  نه ...
 
 
تاریکی خصلت دیرینه توست ...
 
 
 

 

پ.ن : شماره ۵ خلاصه نویسی شده است .

 

 

پ.ن ۲ :  تنها بخشی کوچکی از طعنه های عاشقانه رو در این پست قرار دادم