انتظار بی وصل ...

پرسه های من تمام ...

شب حزن... بی پایان ...

و دل از آرزو تهی ...

انتهای دنیا ...

سادگی همین جاست ...

و   همین بود... 

پشت التهاب قدمها ...

در صفحه رنگارنگ زندگی .

خدا  و  پیامبری  بی کس ...

با مشتی از حسرت ها ...

هوسها ...

به زمین می گذارم  رسالت ناتمام خویش را ...

نه اراده ای در پشت این نفسهاست ... ـ

نه اعتراضی در چشمان ...

خدا   به پیک مرگ  بگو ...

اینجا منتظر نشسته ام .

 کرج ـ غروب پنجشنبه ۳۱ ـ ۲ ـ ۸۸

در سوگ خاموشی همیشگی ستاره ناهید در خیال یک مرد ناآرام